Karaman'da, 6 Şubat depremlerinin ikinci yıl dönümü, acı dolu anma programıyla yad edildi. Adıyaman'da hayatını kaybeden Ayşe Rüveyda Işık'ın mezarına karanfil bırakıldı, Kur'an-ı Kerim okunup dua edildi. Programa Karaman Valisi Mehmet Fatih Çiçekli, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Mehmet Gavgalı, Jandarma Komutanı Kıdemli Albay Osman Saygılı, İl Emniyet Müdürü Mehmet Turhan, kurum müdürleri, AFAD çalışanları, gönüllüleri ve vatandaşlar katıldı. Aktekke 15 Temmuz Demokrasi Meydanı'nda deprem fotoğraflarından oluşan bir sergi de düzenlendi. Anma etkinliğinde, depremzedelerin yaşadıkları ve kayıplarının ağırlığı bir kez daha ortaya kondu.

Yürek Burkan Anlatım

Depremde yakınlarını kaybeden Kaan Mehrekula, yaşadıklarını gözyaşları içinde anlattı. Hatay'dan İstanbul'a, oradan da Karaman'a göç etmek zorunda kaldıklarını belirten Mehrekula, deprem anındaki korkunç anları ve ailesinin yaşadığı travmayı paylaştı. Küçük kızının "Baba, ben çok küçüğüm, ölmek istemiyorum" sözleri, o anın dehşetini gözler önüne serdi. Aile, hasarlı binalardan zorlu bir şekilde kaçmayı başardı ve 25 dakika süren tehlikeli inişten sonra kurtuldu. İki gün dışarıda kaldıktan sonra çocuklarını İstanbul'a gönderen Mehrekula, daha sonra Karaman'da yeni bir hayata başlamaya çalıştıklarını dile getirdi. AFAD'da görev alarak acılarını hafifletmeye çalıştıklarını ifade etti.

Ağır Bir Kayıp

Mehrekula, depremde kaybettiği yakınlarını anarak büyük bir acıyı dile getirdi. Baba tarafından amcası ve eşini, anne tarafından ise kuzenleri dahil yaklaşık 50 yakınını kaybettiğini belirtti. Kayınbiraderinin ailesinden de 30'a yakın kişinin hayatını kaybettiğini ifade etti. Çalıştığı otelde de birçok arkadaşını kaybetmenin acısını yaşadığını söyledi. Acılarının hala taze olduğunu vurgulayan Mehrekula, her yıl aynı acıyı yaşadıklarını dile getirdi. Yeni yapılan konutları gördüğünde umutlandığını, Hatay'a dönmeyi umduğunu belirtti.

Depremden Sonraki Yaşam

Mehrekula, Hatay'daki yıkımın ardından yeni bir başlangıç yapma çabalarından bahsetti. Karaman'da güvenli bir yaşam kurmaya çalışırken, deprem anılarının ve kayıplarının yarattığı travmanın etkisinden kurtulmaya çalıştığını belirtti. AFAD'daki görevlerinin, acısını hafifletmeye yardımcı olduğunu ifade ederken, Hatay'ın yeniden yapılanmasına dair umutlarını dile getirdi. Yeni konutların ve şehrin yeniden inşasının kendilerini duygulandırdığını, Hatay'a dönmeyi planladıklarını söyledi. Deprem felaketinin yaralarının uzun yıllar süreceğini ancak umudun her zaman olduğunu belirtti.